ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ.
ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΦ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΤΗΣ ΒΑΛΙΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΥ ΣΤΟ: http://www.diabazoume.gr/confs.php?id=673
- Τι περιμένετε να σκεφτεί ο αναγνώστης διαβάζοντας το νέο σας βιβλίο «για σένα»;
Να προβληματιστεί κυρίως για την ύπαρξη της ασφάλειας σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής. Και αν αυτή δεν αποτελεί τελικά δεδομένο, να αναρωτηθεί αν αξίζει να κάνει κανείς υπερβάσεις προκειμένου να αποκτήσει την ευτυχία ,όπως την ορίζουν τα βαθύτερα συναισθήματα της αγάπης και του αλτρουϊσμού.
- Γιατί «για σένα» ο τίτλος; Μπορείτε να το αναλύσετε για τον αναγνώστη;
Ο τίτλος μοιάζει με αφιέρωση, όπως μου έχουν επισημάνει μερικοί αναγνώστες. Σε σχέση με την πλοκή του έργου, αναφέρεται κυρίως στη μητρική αγάπη και στη θυσία που καλείται να κάνει μία μητέρα για να σώσει την κόρη της. Παράλληλα όμως, σχετίζεται με το ερωτικό δίλημμα του βασικού ήρωα ανάμεσα στο κοινωνικό φαίνεσθαι και τα βαθύτερα αισθήματά του για την πιο καταλυτική γυναικεία παρουσία στην μέχρι τότε ζωή του.
- Η ιστορία της Χαρούλας και της κυρίας Σμαραγδής είναι αληθινή ολόκληρη ή ένα κομμάτι της μόνο; Τι σας κέντρισε το ενδιαφέρον για να τη βάλετε στο βιβλίο σας;
Κατ αρχάς, η υπόθεση της νουβέλας εκτυλίσσεται στην Αργολίδα, στο αγρόκτημα της μητέρας μου, όπου διατηρώ τις πιο όμορφες και νοσταλγικές μνήμες από τα καλοκαίρια των διακοπών μου. Επομένως, στοιχεία του τόπου και του χρόνου είναι σαφώς αληθινά μέσα στη γενικότερη μυθοπλασία. Συγκεκριμένα, η ιστορία της Σμαραγδής και της Χαρούλας είναι δυστυχώς αληθινή και συνέβη πριν μισό αιώνα σε ένα χωριό αυτού του τόπου. Αντίθετα, η ιστορία του Κώστα και της Μαρίνας αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Ένα καλοκαιρινό βράδυ λοιπόν έτυχε να αφηγηθεί μία θεία μου την τραγική κατάληξη της Χαρούλας και η γεύση που μου άφησε δεν θα μπορούσε παρά να ζωντανέψει μέσα μου μία ιστορία, που ήταν αδύνατο να μην αφηγηθώ
.
- Τι πιστεύετε πως εμποδίζει τον σύγχρονο άνθρωπο να ακολουθήσει την καρδιά του και να ζήσει ελεύθερα;
Οι συμβάσεις, το περιχαρακωμένο εγώ μας, ο φόβος που μας κάνει μια σταλιά ανθρωπάκια τυφλά και κουφά σε ό,τι κραυγάζει δίπλα μας
- Οι ηρωίδες στο βιβλίο σας είναι βασανισμένες. Τι θα προτείνατε στις γυναίκες για να μην ζήσουν παρόμοιες καταστάσεις;
Δεν ξέρω αν μπορεί κάποιος θνητός να αποφύγει τον βασανισμό του και μόνο λόγω της θνητότητάς του. Μπορεί όμως να αντισταθεί σε ό,τι δυσανάλογα τρομαχτικό αντιμετωπίζει και να πολεμά ως το τέλος. Αν ο έρωτας δεν διαθέτει τέτοια δύναμη πάντα, σίγουρα μπορεί και πρέπει να το καταφέρνει μία μητέρα, όποιο και να είναι το κόστος.
- Που και ποιες ώρες γράφτηκε το βιβλίο;
Συνήθως τα βιβλία μου γράφονται στο εξοχικό μου έξω από το ’ργος τα καλοκαίρια, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί κανόνα. Το μόνο βέβαιο είναι πως η συγγραφή για μένα είναι πλέον μία πειθαρχημένη εργασία , με τη διαφορά ότι την απολαμβάνω πολύ περισσότερο: ξυπνώ δηλαδή το πρωί, απομονώνομαι και πιάνω δουλειά ως το μεσημέρι. Το μοτίβο αυτό επαναλαμβάνεται έως ότου ολοκληρωθεί το έργο με απόλυτη δέσμευση ως προς τους ήρωές μου. Μπορώ να πω ότι σε τέτοιες περιόδους ζω περισσότερο στον δικό τους κόσμο, παρά στον δικό μου. Αυτό τελικά ίσως είναι και το προνόμιο ενός συγγραφέα!
Μάιος 2014, για το diabazoume.gr copyright 2014