Τα βιβλία με την εποχή του μεσοπολέμου πάντα με ...ξίνιζαν. Είναι όλα σκοτεινά. Θα περίμενε κανείς να μιλάει για ανοικοδόμηση, για χαμόγελα, μετά από πόλεμο είναι που να πάρει! Μπα! Όλα τους είναι μελαγχολικά. Και ξέρετε γιατί; Επειδή γράφτηκαν εκ των υστέρων. Ο συγγραφέας (όχι ο Νίκος Θέμελης αλλά ο κάθε συγγραφέας που γράφει για τον μεσοπόλεμο) ξέρει ότι θα επακολουθήσει ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. Οπότε νομίζει το ήξεραν και οι πρωταγωνιστές και πρέπει σώνει και καλά να είναι όλοι θλιμμένοι και κλαψιάρηδες. Το βιβλίο μιλάει για την ιστορία μιας οικογένειας που θέλει να προκόψει, ν' ανεβεί κοινωνικά, να ορίσει την ταυτότητά της με την αστική τάξη στην οποία ανήκει όχι απλά στο μεσοπόλεμο αλλά από την αυγή του νεοελληνικού κράτους. Στοιχεία του βιβλίου: 23 ευρώ, 729 σελίδες (παχύ - παχύ), έκδοση 2003 O Νίκος Θέμελης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε Νομικά στη Θεσσαλονίκη και συνέχισε στη Γερμανία. Πρώτη του παρουσία στη λογοτεχνία το 1998.
|