|
Μια ιστορία αγάπης, έρωτα και πάθους ανάμεσα στον ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό και στο νεαρό Αντίνοο.
Ένα μαγευτικό ταξίδι στην ιστορία μέσα από μια ποιητική αφήγηση.
Μια ερωτική εξομολόγηση όπου οι λέξεις και οι προτάσεις προκαλούν έντονα συναισθήματα και πλούσιες εικόνες.
Στο συγκεκριμένο βιβλίο ακόμα και αν ξέρει κανείς την ιστορία θέλει να τη διαβάσει μέσα από την αφήγηση της κυρίας Ζαχαράτου.
Ένα μικρό αριστούργημα που αποδίδει με ένταση το πάθος και τον έρωτα που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος.
Μια ερωτική εξομολόγηση που κάθε ένας θα ήθελε να του την είχαν κάνει.
Ποιητική, έντονη, συναισθηματική, βαθιά, ερωτική αφήγηση που δείχνει ένα διαφορετικά όμορφο τρόπο να μαθαίνεις ιστορία.
Νανού Νικολά
Ένας από τους έρωτες, που η μνήμη τους αντέχει στο πέρασμα των αιώνων, είναι αυτός του ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού με το νεαρό Αντίνοο.
Το αφήγημα Τα νερά στα μάτια σου περιγράφει το ακραίο πάθος και τη σαρωτική δύναμη αυτού του έρωτα.
Παρακολουθεί, μέσα από τις αναμνήσεις του Αντίνοου, τους δύο εραστές στην απροσδόκητη γνωριμία τους, στις μακρινές περιπλανήσεις τους,
στις μεθυστικές απολαύσεις τους, στις φιλοσοφικές αναζητήσεις τους, στις νυχτερινές ερωτικές διαδρομές τους, στην άκρατη ζήλια και την καταστροφή που,
αναπόφευκτα, επιφέρει.
Ταξιδεύει τον αναγνώστη στην αχανή Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία: στη Βιθυνία, στην αρχαία Ρώμη και στην αρχαία Αθήνα, στην Ελευσίνα και στα Μεγάλα Μυστήρια,
στην Αίγυπτο και στη μεταφυσική σιωπή της ερήμου, στα νερά της Μεσογείου και του Νείλου.
Τα νερά στα μάτια σου είναι μια βαθιά ερωτική εξομολόγηση, ένα αισθησιακό αφήγημα, που βασίζεται σε ιστορικά γεγονότα.
Από το οπισθόφυλλο
Στοιχεία βιβλίου: σελ. 128, εκδόσεις Τόπος, Οκτώβριος 2012, τιμή 9,90
Η συγγραφέας-δημοσιογράφος Σόνια Ζαχαράτου μας μίλησε με αφορμή το βιβλίο της:
Τα νερά στα μάτια σου’ είναι ένας τίτλος που ο καθένας τον αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Για εσάς τι συμβολίζει;
-Αυτό που αναφέρεται πολύτροπα μέσα στο βιβλίο: η ζωή και ο θάνατος. Το κάθε τι που βλέπει κανείς μέσα στα μάτια του άλλου,
του απέναντι, του κατακτητή, του εραστή, του ξένου και αντίπαλου συγχρόνως, που θέλει να κυριεύσει, να δαμάσει, να κάνει ολοδικό του,
να καταβροχθίσει. Του άλλου αλλά και συγχρόνως τόσο δικού του, ωσάν σαρξ εκ σαρκός του. Και το νερό, πηγή ζωής, και τα μάτια,
πηγή της αλήθειας, πώς να κρυφτεί κάποιος από όλα αυτά; Κι έπειτα αυτή η αλήθεια, αυτή η πηγή ζωής πόσο εύκολα μπορεί να
μεταλλαχθεί σε χείμαρρο ορμητικό που παρασέρνει, καταπίνει, καταστρέφει, εξαφανίζει…
-Ποιες συγκυρίες παίξανε ρόλο για να εμπνευστείτε και να γράψετε αυτό το βιβλίο;
-Το γεγονός ότι ο γιος μου, ως εικαστικός καλλιτέχνης, πήγε στο Αρχαιολογικό Μουσείο και ανάμεσα στα διάφορα γλυπτά που
σχεδίασε ήταν και εκείνα του Αδριανού και του Αντίνοου. Τα σχέδια που είδα, μου θύμισαν την ερωτική σχέση αυτών των δύο ανδρών,
μια σχέση που έμεινε στην ιστορία εξ αιτίας του μεγάλου αριθμού έργων τέχνης. Έργα που ο Αδριανός παρήγγειλε μετά το θάνατο
του ευνοούμενού του, προφανώς για να μη τον ξεχάσει η ανθρωπότητα. Ίσως, όμως, με αυτόν τον τρόπο να ήθελε και να
εξιλεωθεί –ποιος ξέρει τι και πώς και για ποιους λόγους… Ας σημειωθεί ότι κανένας άλλος έρωτας δεν έχει αφήσει στην ιστορία,
τόσα σημάδια πίσω του: ο Αντίνοος ανακηρύχθηκε θεός από τον Αδριανό, λατρεύτηκε σε επαρχίες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας –της Αθήνας
συμπεριλαμβανομένης- στο όνομά του χτίστηκε μια πόλη κοντά στο Νείλο, το όνομά του δόθηκε σε ένα αστέρι…
-Από πού πηγάζει σε εσάς όλο το πάθος και ο έρωτας που περιγράφετε στο βιβλίο σας; Τα βιώνετε ή τα έχετε βιώσει;
-Φοβάμαι ότι θα σας αφήσω με την απορία, αν και καθώς ξέρετε πολύ καλά ότι αφενός αυτοκρατορίες δεν υπάρχουν πια, κι ότι αφετέρου
οι συγγραφείς έχουν φαντασία…
-Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει ο έρωτας στη ζωή των ανθρώπων; Και στη δική σας;
-Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς έρωτα; Μπορεί και να μην υπήρχε… Και πώς ολοκληρώνεται ένας άνθρωπος, αν ο έρωτας
δεν παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή του;
-Λένε πως είναι καλύτερα να χαθεί κάποιος στο πάθος του, παρά να χάσει το πάθος του. Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό;
-Εξαρτάται από τις αντοχές του καθένα. Το μέγα πάθος έχει συχνά ολέθριες συνέπειες. Πρόκειται για τη μεγάλη Αποκάλυψη.
Για το φως και το σκοτάδι. Για το είναι και το μη είναι. Για τα πάντα και το τίποτα. Πόσοι άνθρωποι γύρω μας δεν λένε τη λέξη ‘φοβάμαι’;
Διαβάστε μια άλλη συνέντευξη της κα. Ζαχαράτου στο:
http://www.diabazoume.gr/confs.php?id=664
| 
