Αυτό που θαύμασα πρώτο σε αυτό το βιβλίο είναι η εικαστική αγνότητα, η ομορφιά των έργων της εικαστικού.
Αυτό που με κέρδισε, όμως, τελικά είναι ότι το βιβλίο σχοινοβατεί ανάμεσα σε δυο τέχνες. Τη ζωγραφική και την ποίηση.
Δεν γνωρίζω αν είναι τυχαίο ή επιτηδευμένο, αλλά οι "περιγραφές" σε κάθε σελίδα αγγίζουν τα όρια της ποίησης.
Ένα ποιητικό έργο διανθισμένο με θαυμάσιους πίνακες;
Ένα λεύκωμα στολισμένο με μια ποιητική συλλογή;
Μάλλον και τα δύο.
Ένα βιβλίο που αξίζει πράγματι το αφήσεις να αγγίξει την καρδιά σου.
|