Σαν ιδέα το βιβλίο μου άρεσε πολύ, γι αυτό το αγόρασα άλλωστε. Είναι και έγχρωμο, μου άρεσε εικαστικά. Όταν το ξεφύλλισα, όμως το ψιλομετάνιωσα. Ο λόγος; Στην ουσία δεν λέει τίποτα για τα "τερατάκια", απλά τα αναφέρει: ζήλια, αμνημοσύνη, έπαρση, απληστία... Η τελευταία, η απληστία, κοιτάξτε πώς αναφέρεται σε μια ολόκληρη σελίδα: "Για την Απληστία δεν έχουμε να πούμε τίποτε. Απλά αυτή δεν δίνει τίποτα." Αυτό! Τίποτα άλλο. Μετά λευκή σελίδα. Ανάλυση δεν το λες. Ούτε καν αναφορά δεν το λες. Τι είναι η Απληστία; Σε αυτό το βιβλίο σίγουρα δεν θα το μάθεις. Στη δεξιά (σχεδόν λευκή) σελίδα βλέπουμε το πάνω μέρος του κεφαλιού του "τέρατος". Δεν ξέρω, με απογοήτευσε πολύ. Αν δεν είχα άλλα βιβλία μαζί μου για να ξεφυλλίσω στη διάρκεια της διαδρομής προς το σπίτι μου θα κατέβαινα στην πρώτη στάση και θα το γυρνούσα πίσω. Στοιχεία του βιβλίου: πρωτότυπη έκδοση: 2007, ελληνική έκδοση: δεν αξιώθηκαν να γράψουν, σελίδες: 144 Χ. Ν. |